FGBMFI België
Internationale Volle Evangelie Zakenliedengemeenschap
Full Gospel Business Men's Fellowship International

De gelukkigste mensen ter wereld

"Vrienden," zei ik, "ik geloof dat God voor een ieder van zijn dienaren een bepaalde gave heeft, een speciale bekwaamheid, om in Zijn Koninkrijk te gebruiken. Als we die gave vinden — en hem gebruiken — zullen we de gelukkigste mensen ter wereld zijn. En als we hem niet vinden, dan kunnen we nog zulke geweldige dingen doen, maar zullen we ons toch diep ongelukkig voelen. -- Demos Shakarian

Geschiedenis en VISIOEN

Een christelijke zakenman genaamd Demos Shakarian richtte onze organizatie op in 1951 in Los Angeles, California.

Een jaar lang probeerde hij in zijn eigen kracht de organizatie te doen groeien, zonder succes. Toen hij op het punt stond op te geven had hij een visioen, in de nacht van vrijdag 26 december 1952.

Hij zag miljoenen mensen, verhard, levensloos, zielig, zonder echt contact tussen hen. "Heer" riep hij uit. "Wat scheelt er met hen! Heer, help hen!"

Daarna zag hij opnieuw miljoenen mensen, nu met de hoofden opgeheven, ogen blinkend van vreugde, handen hemelwaarts opgeheven, verbonden in een gemeenschap van liefde en aanbidding.

De Heer had getoond dat de Gemeenschap verder moest gaan!

Hieronder vind je meer details over het onstaan van onze organizatie.

Of je kan ineens verder gaan naar de getuigenissen.

Iets anders dan traditionele evangelisatiebijeenkomsten

Demos was een actief, toegewijd en geëngageerd christen. Helpen was zijn bijzondere gave. Hij zegde op een keer : "Ik geloof dat God voor elk van Zijn dienaars een bijzondere gave heeft, een speciale bekwaamheid die we moeten gebruiken voor Zijn Koninkrijk. Ik geloof dat als we die gave ontdekken - en ze gebruiken - dat we dan de gelukkigste mensen van de wereld zullen zijn. En als we ze missen, zonder dat het er toe doet hoeveel uitstekende zaken we doen, zullen we volkomen ellendig zijn."

Jarenlang organizeerde Demos traditionele evangelisatiebijeenkomsten. Hij hielp de mensen samen te werken, de vergaderlokatie op te zetten en sprekers te vinden. Maar er waren enkele zaken die Demos aan het denken zetten.

Zo merkte hij in de bijeenkomsten op dat er veel meer vrouwen dan mannen aanwezig waren. Amerikaanse mannen beschouwden religie blijkbaar meer als iets voor vrouwen en kinderen. En hij voelde aan dat het organizeren van evangelisatiebijeenkomsten niet het speciale werk was waartoe God hem had geroepen.

Wat de nieuwe Zakenliedengemeenschap zal doen

Toen hij in de herfst van 1951 na een bijeenkomst eens aan het praten was met Oral Roberts zegde hij "Ik blijf het gevoel krijgen dat de Heer mij iets anders aan het tonen is".
"Wat dan, Demos?"
"Het is een groep doorsnee zakenmannen die de Heer kennen en van Hem houden, maar niet wisten hoe ze het moesten tonen."
"En wat doet deze groep?"
"Ze vertellen het aan andere mannen, Oral. Geen theorieën. Ze vertellen aan andere mannen als henzelf wat ze feitenlijk ervaren hebben vanwege God. Mannen die misschien niet zouden geloven wat een predikant zegt - zelfs een als jij - maar ze zouden wel luisteren naar een loodgieter of een verkoper, omdat ze het zelf zijn."

Oral vroeg hoe die organisatie zou genoemd worden. Demos wist het al : "Internationale Volle Evangelie Zakenliedengemeenschap." (Full Gospel Business Men's Fellowship International.)

Volle evangelie. Geen enkel onderwerp zou vermeden moeten worden op onze bijeenkomsten. Genezingen. Tongen. Bevrijding. Dat een man spreekt over om het even welke ervaring hij gehad heeft exact hoe het gebeurd is.
Zakenlieden. Leken. Gewone doorsnee mensen.
Gemeenschap. Zo zou het moeten aanvoelen. Een hoop mensen die graag bijeenkomen - geen soort van regels en comités en vergadering-tot-de-orde ding.
Internationaal. De hele wereld. Alle mensen.

Droom van Duizend Chapters

Oral zei "Demos, dit is echt. God zit hier in. Kan ik iets doen om je op gang te brengen?"
Dat was het! Demos dacht dat met Oral Roberts als spreker er honderden christelijke zakenmannen naar de eerste bijeenkomst zouden komen. Ze kozen de tweede verdieping van de Cafetaria Clifton van Los Angeles als lokatie voor de komende zaterdagochtend.

Demos telefoneerde naar elke met de Geest gevulde zakenman die hij kende, kondigde de eerste bijeenkomst van de nieuwe Gemeenschap aan, met Oral Roberts als hoofdspreker, vroeg hen het nieuws voort te zeggen, dat ze hun vrienden zouden meebrengen, om hen een opwekkende start te helpen krijgen.

De grote dag was aangebroken. Die zaterdagochtend van Oktober was er druk verkeer in Los Angeles en het kostte Demos, zijn vrouw Rose en Oral veel tijd om een parkeerplaats te vinden. Een beetje te laat en meer dan een beetje opgewonden kwamen ze eindelijk toe in de Cafetaria Clifton en beklommen ze de brede centrale trap. Hoeveel mensen zouden er boven zitten wachten? Driehonderd? Vierhonderd? Er waren er eenentwintig... henzelf inclusief.

Rose speelde enkele hymnes op de piano. Intussen keek Demos rond naar de mannen die gekomen warem, de meesten oude vrienden. Toegewijde mensen, geëngageerde christenen, mannen die altijd klaar stonden als ergens een helpende hand nodig was.

Rose stopte met spelen en Demos ging staan. Hij beschreef zijn overtuiging dat de Geest van God in het komende decennium nieuwe kanalen zou zoeken om in te bewegen. Ondertussen zag hij links en rechts al enkele mannen naar hun horloge kijken. Hij ging terug zitten, beseffend dat hij zijn boodschap niet had kunnen overbrengen.

Oral Roberts ging staan en sprak een twintigtal minuten. Toen vroeg hij iedereen te gaan staan om te bidden. Oral bad "Heer Jezus, maak dat deze Gemeenschap enkel door Uw krachten groeit. Zend ze in Uw kracht stappend door het land. Door de wereld. Wij danken U nu, Heer Jezus, dat wij een kleine groep mensen in een cafetaria zien, maar dat U duizend chapters ziet."

Oral's droom van Duizend veranderde de atmosfeer plotseling. Het kleine groepje kwam tot leven. Met de handen in elkaar vormden ze een cirkel en zongen.

Enkele weken later begon de Internationale Volle Evangelie Zakenliedengemeenschap officiëel met het tekenen van de oprichtingsartikelen. Geestelijk was ze echter begonnen toen Oral zijn Droom van Duizend deelde en allen elkaars hand vasthielden en al zingend ter plaatse marcheerden.

Een jaar zonder vooruitgang

Ze begonnen elke zaterdag ontbijtevenementen te houden. Twee uur van gebed en ervaringen delen. Maar er zat geen groei in. Blijkbaar was een gratis ontbijt onvoldoende als lokmiddel.

En dus deed Demos meer. Hij kocht tijd op de radio en liet gedeeltes van de bijeenkomst uitzenden om meer bekendheid te verwerven. Hij reisde heel de staat Californië af, daarna andere westelijke staten, uiteindelijk helemaal tot aan de oostkust. Hij zocht de mensen op, beschreef wat ze probeerden te doen, en probeerde hen ertoe te brengen een groep van Volle Evangelie Zakenlieden te starten in hun eigen stad. Tegen Juni was hij helemaal uitgeput.

En dan leek het plots of hen een reddingslijn werd toegeworpen. Een van de genodigde sprekers was David duPlessis, een functionaris van de Wereldpinksterconferentie. Hij zegde Demos dat hij de volgende maand naar London zou moeten komen. Hij wedde dat de Conferentie hun programma zou adopteren. Maar toen Demos er met Rose naartoe ging bleek het een afknapper. David had geen enkele pinksterleider kunnen overtuigen om naar zijn idee te luisteren.

De maanden gingen voorbij. Ze bleven elke zaterdagochtend bijeenkomen in de Cafetaria Clifton. Op 20 december 1952 waren ze met maar vijftien personen. Aan het eind van de bijeenkomst zei zijn vriend Miner Arganbright dat hij geen vijf cent gaf voor de organizatie. En dat Demos niet meer op hem moest rekenen als er geen mirakel zou gebeuren tussen dan en de volgende zaterdag.

Het VISIOEN

Vrijdag 26 december ging Demos laat op de avond alleen naar de woonkamer om te bidden. Hij voelde de lucht om hem heen zo zwaar worden dat hij neergedrukt werd. Hij viel geknield neer en nadien op zijn gezicht en languit gestrekt.

Toen hoorde hij God tegen hem zeggen "Demos, zal je ooit twijfelen aan mijn macht?" En hij moest terugdenken aan al zijn persoonlijke inspanningen van de voorbije maanden, over hoe hij in Europa de steun van een "officiële" groep was gaan zoeken, over hoe Oral in de eerste meeting had gezegd "maak dat deze organizatie enkel door Uw krachten groeit..."

Maar hij had gehandeld alsof het zijn eigen kracht was die telde.
Toen bad Demos "Heer Jezus, vergeef mij!" Daarna kon hij weer geknield gaan zitten. Rose kwam de woonkamer in. Ze begon op het orgel te spelen. De atmosfeer klaarde op en het leek of het plafond van de kamer verdwenen was.

Hij bevond zich hoog boven de aarde, en zag het ganse land van west tot oost. Maar hij kon ook de mensen zien. Miljoenen en miljoenen, schouder aan schouder. Hij kon details zien van duizenden en duizenden gezichten. En hij schrok hevig van wat hij zag. De gezichten waren verhard, levensloos, zielig. Alhoewel de mensen dicht op elkaar stonden, met schouders die elkaar aanraakten, was er geen echt contact tussen hen. Ze staarden voor zich uit, zonder te knipperen, zonder te zien. Ze waren dood...

Het visioen veranderde en een voor een zag hij alle continenten. Opnieuw zag hij gezichten van dichtbij, en overal was het hetzelfde. Allemaal star, ellendig, iedereen opgesloten in zijn eigen persoonlijke dood. "Heer" riep hij uit. "Wat scheelt er met hen! Heer, help hen!"

Daarna hoorde hij "Mijn zoon, wat je hierna ziet zal gauw gaan gebeuren."

Opnieuw zag Demos gans de aarde. Onder hem waren er weer miljoenen en miljoenen mensen. Maar wat een verschil! Deze keer waren de hoofden opgeheven. De ogen blonken van vreugde. De handen waren hemelwaarts opgeheven. Deze mannen die zo geïsoleerd waren geweest, elk in de gevangenis van zijn ego, waren verbonden in een gemeenschap van liefde en aanbidding. Overal was dood veranderd in leven.

En dan was het visioen voorbij. Het was 3:30 in de ochtend. De Heer had getoond dat de Gemeenschap verder moest gaan!

Toen ze later in de ochtend aankwamen in de Cafeteria Clifton waren er al twee mannen op hen aan het wachten.

Minor Arganbright gaf een envelope aan Demos. Hij dacht dat het een ontslagbrief was maar... het was een cheque voor duizend dollar. De man die een week ervoor gezegd had dat hij geen vijf cent gaf voor de organizatie had vroeg die ochtend de stem van God gehoord. Die had hem gezegd "Dit werk moet de wereld rondgaan en jij moet het eerste geld schenken."

De andere man was Thomas Nickel. Midden in de nacht had God hem gezegd dat hij naar de bijeenkomst moest gaan en de diensten van zijn drukkerij aanbieden omdat deze Gemeenschap de wereld rond moest gaan en een stem nodig had. Nog tijdens de bijeenkomst werd Thomas Nickel aangesteld als redacteur en uitgever van het nieuwe magazine VOICE (Stem) van de Volle Evangelie Zakenlieden.

De hele wereld

De Internationale Volle Evangelie Zakenliedengemeenschap is vandaag wereldwijd actief.

"Ik wil geen grote, gecentraliseerde organizatie."
Dat was de boodschap die de Geest hen leek te geven.
"Kom natuurlijk bij gelegenheid samen om elkaar te inspireren en te bemoedigen, om een licht te onsteken dat fel genoeg is om door velen gezien te worden. Maar voor jullie dagdagelijkse werking het jaar rond, wil Ik jullie klein, lokaal, gevoelig voor Mij. Ik wil geen uniformiteit. Ik zal nooit op juist dezelfde manier naar twee mannen of twee plaatsen komen. Geef Mij een uitlaat voor Mijn oneindige diversiteit."

Sommige chapters komen wekelijks samen, andere tweewekelijks of maandelijks. Sommige komen samen op zaterdag, andere op weekdagen. Sommige zijn demonstratief, andere gereserveerd. Sommige onderlijnen onderwijs, andere genezing, evangelizatie, jeugdwerk.

Onze oprichter Demos Shakarian overleed op 19 Juli 1993. Zijn zoon Richard Shakarian volgde hem op als internationale president. Richard overleed op 1 November 2017.

Als je meer wil weten over de geschiedenis van de Internationale Volle Evangelie Zakenliedengemeenschap en de familie Shakarian, probeer dan het boek "De gelukkigste mensen ter wereld" te bemachtigen.

De gelukkigste mensen ter wereld

Dank voor je aandacht. We nodigen je van harte uit nu verder te gaan naar de getuigenissen.

Voorzitter : Bart De Wolf
Ondervoorzitter : Félix Nlend Kana
Secretaris : Luk Noyez
Penningmeester : Vincenzo Miceli
Full Gospel Business Men's Fellowship International Belgium vzw
Tresoriersstraat 6 8980 Zonnebeke
Ondernemingsnummer 0804.635.883
RPR Gent, afdeling Ieper
www.fgbmfi.be
info@fgbmfi.be
Copyright © 2019-2024
Alle rechten voorbehouden
Steun ons. Doe een vrijwillige gift.
Opgelet, uw gift geeft geen recht op een belastingvermindering.
U kan storten op rekening IBAN BE30 0689 5017 1611 met vermelding "gift" + uw naam en emailadres.
QR-code om uw donatie via Paypal te doen U kunt een donatie doen via Paypal.
Druk op de knop of scan de QR-code.